Wysoka praktyczność i odporna na ciepło elektroda wolframowa

jest w środkuposadzanie materiału o wysokiej temperaturze topnienia, dużej gęstości, antykorozyjnej, dobrej przewodności cieplnej i elektrycznej, który jest mocowany za pomocą wolframowego zacisku i tylnej pokrywy w palniku. Zwykle średnice (2,4 mm——8,0 mm).

Iw łuku głównym oznacza to katodę, przedmiot obrabiany oznacza anodę. W łuku pilotującym oznacza to katodę, a dysza anodę. Zakładając lub zdejmując, upewnij się, że pilot jest wyłączony.

Generalnie wypada się wycofać（2-4 mm）do dyszy jakokładzenieon, który jest dostępny dla kalibratora wolframu.

Należy szlifować elektrodę wolframową, gdy strumień łuku jest rozproszony.

Powinien być środkowy, a kąt powinien wynosić 22°podczas szlifowania, aby uniknąć zwarcia.

Dzięki szlifowaniu i polerowaniu uzyskujemy odmienny kolor, co oznacza, żeZawartość wolframu jest inna. Wydajność uruchamiania czystego wolframu jest bardzo niska i w wysokiej temperaturze tworzyłaby się krystalizacja, powodując pęknięcie drutu wolframowego. Aby przezwyciężyć te cechy, dodaje się do niego pierwiastek ziem rzadkich, który może nie tylko podnieść temperaturę rekrystalizacji, ale także aktywować emisję elektronów.

Posiada materiał o wysokiej temperaturze topnienia, dużej gęstości, antykorozyjny, o dobrym przewodnictwie cieplnym i elektrycznym, który jest mocowany za pomocą wolframowego zacisku i tylnej pokrywy w palniku. Zwykle stosuje się średnice (2,4 mm–8,0 mm).

W łuku głównym oznacza to katodę, przedmiot obrabiany oznacza anodę. W łuku pilotującym oznacza to katodę, a dysza anodę. Zakładając lub zdejmując, upewnij się, że pilot jest wyłączony.

Ogólnie rzecz biorąc, podczas zakładania zaleca się cofnięcie (2-4 mm) do dyszy, co jest dostępne dla kalibratora wolframowego.

Należy szlifować elektrodę wolframową, gdy strumień łuku jest rozproszony.

Powinien być centralny, a kąt powinien wynosić 22 ° podczas szlifowania, aby uniknąć zwarciato jest właściwe dla łuku wpatrującego.