1. Spawanie łukiem elektrodowym
Spawanie łukowe prętem spawalniczym polega na użyciu pręta spawalniczego i przedmiotu spawanego umieszczonych pomiędzy stabilnym łukiem elektrycznym, co powoduje ich stopienie i uzyskanie trwałego połączenia spawanego. Podczas spawania warstwa topnika ulega ciągłemu rozkładowi, topieniu i wytwarza gaz oraz żużel, chroniąc koniec elektrody, łuk, jeziorko spawalnicze i jego otoczenie przed szkodliwym zanieczyszczeniem atmosferycznym stopionego metalu. Rdzeń pręta spawalniczego jest również pod wpływem ciepła łuku, które topi się, a następnie w jeziorku spawalniczym tworzy spoinę.
2. Spawanie łukiem krytym
Spawanie łukiem krytym (w tym spawanie łukiem krytym i elektrożużlowe itp.) to rodzaj łuku elektrycznego w warstwie topnika pod metodą spawania tocznego. Jego nieodłączną cechą jest wysoka jakość i stabilność spawania, wysoka wydajność spawania, brak łuku elektrycznego i niewielka emisja dymu, a także inne zalety, dzięki którym stało się ono powszechnie stosowane w produkcji zbiorników ciśnieniowych, rur, belek skrzynkowych i słupów oraz innych ważnych konstrukcji stalowych.
3. Spawanie łukiem argonowym（Spawanie metodą TIG）
Spawanie łukiem argonowym (Spawanie metodą TIG), to technologia spawania z wykorzystaniem argonu jako gazu ochronnego. Znana również jako spawanie w osłonie argonu. Polega ona na spawaniu łukowym wokół argonu jako gazu ochronnego, a powietrze jest izolowane od zewnętrznej części obszaru spawania, aby zapobiec utlenianiu się powierzchni spawania.
Technologia spawania łukiem argonowym opiera się na zasadzie zwykłego spawania łukowego, wykorzystaniu osłony gazowej argonu z metalowych materiałów spawalniczych, przez wysoki prąd, tak aby materiały spawalnicze w spawanym materiale bazowym topiły się do stanu ciekłego, tworząc jeziorko stopu, dzięki czemu spawany metal i materiały spawalnicze osiągają metalurgiczne połączenie technologii spawania, ze względu na wysoką temperaturę stopionego spoiny stale zasilanej argonem, tak aby materiały spawalnicze nie mogły stykać się z tlenem powietrza, zapobiegając w ten sposób utlenianiu materiałów spawalniczych i dzięki temu można spawać stal nierdzewną, sprzęt żelazny metal.
4. Spawanie gazowe
Spawanie gazowe, po angielsku: spawanie gazowo-tlenowe (OFW). Metoda spawania polegająca na wykorzystaniu gazów palnych i gazów spalinowych w postaci płomienia wytwarzanego jako źródło ciepła, topiącego spawane elementy i materiały spawalnicze w celu uzyskania wiązań międzyatomowych. Gazem płomiennym jest głównie tlen, gazem palnym jest głównie acetylen lub gaz płynny.
5. Spawanie laserowe
Spawanie laseroweSpawanie laserowe to skupiona wiązka laserowa, która służy jako źródło energii do bombardowania spoiny ciepłem generowanym przez tę metodę spawania. Ponieważ laser ma właściwości refrakcyjne, skupiające i inne właściwości optyczne, spawanie laserowe jest bardzo odpowiednie do spawania mikroelementów i trudno dostępnych miejsc. Spawanie laserowe charakteryzuje się również niskim dopływem ciepła, niewielkimi odkształceniami i odpornością na działanie pól elektromagnetycznych.
Ze względu na koszt lasera i niską wydajność konwersji elektrooptycznej spawanie laserowe nie jest jeszcze powszechnie stosowane.
6. Spawanie dwuosłonowe
Proces spawania w osłonie dwutlenku węgla (znany jako spawanie w osłonie gazu dwutlenkiem węgla) przeznaczony do spawania stali niskowęglowej i stali niskostopowej o wysokiej wytrzymałości w ramach różnych projektów związanych ze stalowymi konstrukcjami na dużą skalę. Wysoka wydajność spawania, dobre właściwości przeciwpęknięciowe, niewielkie odkształcenia podczas spawania, możliwość dostosowania do odkształceń w dużym zakresie, możliwość spawania cienkich i średniej grubości elementów blachowych.
7. Spawanie tarciowe
Zgrzewanie tarciowe polega na wykorzystaniu ciepła wytwarzanego przez tarcie powierzchni styku przedmiotu obrabianego jako źródła ciepła, tak aby przedmiot obrabiany pod ciśnieniem uległ odkształceniu plastycznemu i został poddany odpowiednim metodom spawania.
Pod ciśnieniem, jest pod działaniem stałego lub przyrostowego ciśnienia i momentu obrotowego, wykorzystanie styku spawalniczego między względnym ruchem czołowej powierzchni ciernej i otaczającego obszaru ciepła tarcia i ciepła odkształcenia plastycznego, tak że temperatura obszaru i jego okolic jest bliska, ale ogólnie niższa niż temperatura topnienia zakresu temperatur, odporność materiału na odkształcenie jest zmniejszona, plastyczność interfejsu w celu poprawy pękania warstwy tlenkowej w roli górnej części ciśnienia kucia, w połączeniu z materiałem w celu wytworzenia odkształcenia plastycznego i przepływu, przez interfejs dyfuzji molekularnej i rekrystalizacji i realizacji spawania metodą spawania w stanie stałym.
8. Spawanie ultradźwiękowe
Spawanie ultradźwiękowe polega na wykorzystaniu fal wibracyjnych o wysokiej częstotliwości przekazywanych pod ciśnieniem na powierzchnię dwóch spawanych obiektów, w wyniku czego powierzchnie dwóch obiektów ocierają się o siebie, a między warstwami cząsteczek następuje zespolenie.
9.Lutowanie miękkie
Lutowanie miękkie to metoda łączenia, w której lut twardy o temperaturze topnienia nieprzekraczającej 450°C tworzy połączenie poprzez nagrzanie do temperatury lutowania miękkiego, która jest niższa niż temperatura topnienia materiału bazowego i wyższa niż temperatura topnienia lutu twardego. Lut twardy rozprowadzany jest kapilarnie na powierzchniach ściśle przylegającego złącza lub poprzez zwilżanie powierzchni przedmiotu obrabianego.
Materiały do lutowania miękkiego to materiały do lutowania miękkiego o temperaturze fazy ciekłej (temperaturze topnienia) nieprzekraczającej 450°C. Zazwyczaj nie zawierają żelaza. Materiały do lutowania miękkiego to zazwyczaj stopy bezżelazowe. Temperatura 450°C to punkt odcięcia między lutowaniem twardym a miękkim. Większość parametrów procesu i czynników wpływających na lutowanie twarde ma również zastosowanie do lutowania miękkiego. W rzeczywistości terminy branżowe, takie jak lutowanie miękkie, lutowanie twarde lub lutowanie srebrem, są również używane do rozróżnienia lutowania miękkiego od lutowania twardego.
10. Lutowanie twarde
Lutowanie twarde to proces lutowania wysokotemperaturowego. Większość temperatur lutowania twardego mieści się w zakresie od 560 do 740°C (1200–740°C) (znacznie wyższych niż w przypadku lutowania miękkiego, ale znacznie niższych niż w przypadku spawania). Podobnie jak w przypadku lutowania miękkiego, lutowanie twarde wykorzystuje zjawisko kapilarne, aby wypełnić spoinę lutem. Istnieje wiele różnych rodzajów twardych stopów lutowniczych, które można stosować do spawania niemal każdego rodzaju metalu lub stopu metalu.
Czas publikacji: 13 lutego 2025 r.